Mazowsze posiada bogatą historię, tak naturalną jak i kulinarną. Początkowo stolicą regionu był Płock, miasto posiadające prawa miejskie od 1237 roku. Położenie regionu w dorzeczu i dopływach Wisły predysponowało go do rozkwitu szlaków handlowych, a od czasu przeniesienia stolicy Polski do Warszawy, zaczęto sprowadzać światowe przysmaki kulinarne. Przez to region nie jest jednolity. Wyróżnia się trzy główne podregiony: Księżacy Łowiccy, Kurpie Białe i Kurpie Zielone. Lesiste tereny regionu miały znaczący wpływ na serwowaną kuchnię. Wśród tradycyjnych potraw dominuje dziczyzna, częstym dodatkiem lub głównym składnikiem są grzyby, a owoce leśne pojawiają się w różnych formach. Rzeki również odcisnęły swoje piętno na mazowieckich kulinariach i częstym daniem głównym są ryby. Istotną rolę w mazowieckiej kuchni zajmują chleb i ziemniaki. Częściej podawane niż tradycyjne, polskie kasze, które również występują w różnych formach i potrawach. Tradycyjnym trunkiem jest piwo jałowcowe, zawierające niższą zawartość procentową alkoholu od piwa słodowego. Do mocniejszych napoi alkoholowych należą miody pitne czy krupniki. Z drugiej zaś strony jest stolica, której gastronomia pochodziła z różnych zakątków świata i innych regionów kraju, a tradycyjne regionalne potrawy wyparte zostały przez zagraniczne odpowiedniki.